English
DeutschIn Composition and Performance
In Composition and Performance
Margreeth Chr. de Jong in Composition and Performance. Middelburg, Nieuwe Kerk, 2010. (Compositions of Margaretha Christina de Jong)
CD recensie Nederlands Dagblad “Margreeth Chr. de Jong in Composition and Performance”, december 2010: Nieuwe Kerk Middelburg. Margreeth Chr. de Jong, organ; Nienke Oostenrijk, soprano; Studium Chorale. Boeijenga BECD003. De Middelburgse organiste Margreeth de Jong is een liefhebber van de Franse laat-romantiek. Vooral de componisten Dupré en Duruflé beïnvloeden haar composities vaak, zo blijkt uit deze prachtige cd. Er is nogal wat muziek gericht op Kerst te horen, maar er is ook een “Tribute to Michel de Ruyter”, waar je hem al zuchtend aan het grote wiel hoort draaien. Of een bewerking van het luchtige volksliedje over de wielewaal van Andries Hartsuiker. Vocaal zijn de “Three Children’s Songs for Soprano en Organ” op teksten van William Blake en een mooie bewerking van Psalm 42, voortreffelijk gezongen door Nienke Oostenrijk en Studium Chorale o.l.v. Hans Leenders. Voeg daarbij het mooie orgel in de Nieuwe Kerk in Middelburg en de prima opname, redenen genoeg voor vijf sterren (RS).
Recensie De Orgelvriend:
Deze cd is alweer de tweede schijf van Margreeth
de Jong waarop zij uitsluitend eigen
composities ten gehore brengt. De eerste cd
verscheen onder de titel Andächtige Musique
en was in feite één grote ode aan (het idioom
van) Johann Sebastian Bach.
Opnieuw ontpopt De Jong zich als een soort
meestervervalser à la Han van Meegeren,
maar dan wel in de beste zin van het woord.
Ditmaal is ze in de huid gekropen van de
Franse laatromantici, in het bijzonder Dupré
en Duruflé. Zo zijn de Variations sur un Cantique
gemodelleerd naar Dupré’s vermaarde
kerstvariaties opus 20, hoewel het lied in
kwestie niets meer of minder is dan Willem
Vogels “Wij moeten Gode zingen”. En neem
alleen al de titel Prélude, Choral varié et
Fugue sur “Veni redemptor gentium”: een
niet mis te verstane verwijzing naar Duruflé.
Margreeth de Jong heeft haar huiswerk goed
gedaan: deze stijlkopieën zijn buitengewoon
fraai en ambachtelijk gemaakt!
Zeer de moeite waard zijn de Three Children’s
Songs for Soprano and Organ op teksten van
William Blake. Margreeth de Jong droeg ze op
aan haar drie dochters en toont zich daarmee
als componiste van haar meest persoonlijke,
kwetsbare kant. Ze staan adembenemend
mooi op deze cd, niet in de laatste plaats
omdat ze op werkelijk sublieme wijze worden
gezongen door de sopraan Nienke Oostenrijk,
die het karakter van tekst en muziek in de
kern weet te treffen.
Naast Dupré en Duruflé horen we op deze cd
nog andere componisten langskomen: in het
feestelijke Adeste Fideles uit de Five Preludes
for Christmas klinken typische ostinati zoals
Vierne die toepaste in de Finale van zijn Eerste
Symfonie.
Stijlkopieën of niet, het compositorisch talent
van Margreeth de Jong dwingt respect af.
Maar niet altijd zijn componisten de gedroomde
uitvoerenden van hun eigen muziek.
Bekend is het verhaal van Reger, die zelf zijn
moeilijkste orgelwerken überhaupt niet kon
spelen. Is Margreeth de Jong de ideale interpreet
van haar eigen muziek? Het antwoord
is een volmondig ‘ja’. En daarbij mag je als
kanttekening plaatsen, dat veel van haar composities
technisch verre van eenvoudig zijn!
De cd werd ingespeeld op het ‘eigen’ orgel
van Margreeth de Jong in de Nieuwe Kerk van
Middelburg. Het Van Leeuwen-orgel in de kas
van Duyschot is misschien op papier niet het
meest voor de hand liggende orgel om deze
klankwereld te realiseren. Maar toch: De Jong
registreert prachtig en kent het orgel duidelijk
als haar spreekwoordelijke broekzak. Het
instrument beschikt bovendien over een niet
onaanzienlijk tongwerkenpalet van elf stemmen.
Daarbij roepen we nog even in herinnering
dat Bram Beekman in 1975 op ditzelfde
orgel een elpee inspeelde met werken van
Guilmant en Dupré. Het orgel is er dus wel
aan gewend, zou je kunnen zeggen.
De cd sluit af met Psaume 42 pour Choeur et
Orgue. In tegenstelling tot de rest van deze
schijf betreft het hier een live-opname. Gelukkig
is het aantal bijgeluiden minimaal en is
er ook geen applaus na afloop. Opnieuw zijn
de Franse invloeden volop aanwezig; hoewel
haar naam niet in het booklet wordt genoemd
roepen deze klanken herinneringen op aan de
jong gestorven componiste Lili Boulanger.
Voor de toelichting in het booklet tekende
Margreeth de Jongs echtgenoot, de musi
muziek van zijn echtgenote – die hij steevast
met “De Jong” aanduidt – afstandelijk en
analytisch te benaderen, waarbij met geen
woord over hun relatie wordt gerept. Dat
leidt tot een onbedoeld komisch effect bij de
bespreking van de drie kinderliederen. Albert
Clement schrijft hierover: “De Jong droeg
haar drie composities op aan haar eigen drie
kinderen”. Daarbij had Clement toch heus wel
mogen vermelden dat hij de trotse vader van
dit drietal is ...
De opname werd gemaakt door Aad van der
Waal in hoge digitale resolutie en laat niets te
wensen over. Voor liefhebbers van de klankwereld
rondom Dupré en Duruflé is deze cd
een aanrader van de bovenste plank!
Lex Gunnink
Deze cd is alweer de tweede schijf van Margreeth
de Jong waarop zij uitsluitend eigen
composities ten gehore brengt. De eerste cd
verscheen onder de titel Andächtige Musique
en was in feite één grote ode aan (het idioom
van) Johann Sebastian Bach.
Opnieuw ontpopt De Jong zich als een soort
meestervervalser à la Han van Meegeren,
maar dan wel in de beste zin van het woord.
Ditmaal is ze in de huid gekropen van de
Franse laatromantici, in het bijzonder Dupré
en Duruflé. Zo zijn de Variations sur un Cantique
gemodelleerd naar Dupré’s vermaarde
kerstvariaties opus 20, hoewel het lied in
kwestie niets meer of minder is dan Willem
Vogels “Wij moeten Gode zingen”. En neem
alleen al de titel Prélude, Choral varié et
Fugue sur “Veni redemptor gentium”: een
niet mis te verstane verwijzing naar Duruflé.
Margreeth de Jong heeft haar huiswerk goed
gedaan: deze stijlkopieën zijn buitengewoon
fraai en ambachtelijk gemaakt!
Zeer de moeite waard zijn de Three Children’s
Songs for Soprano and Organ op teksten van
William Blake. Margreeth de Jong droeg ze op
aan haar drie dochters en toont zich daarmee
als componiste van haar meest persoonlijke,
kwetsbare kant. Ze staan adembenemend
mooi op deze cd, niet in de laatste plaats
omdat ze op werkelijk sublieme wijze worden
gezongen door de sopraan Nienke Oostenrijk,
die het karakter van tekst en muziek in de
kern weet te treffen.
Naast Dupré en Duruflé horen we op deze cd
nog andere componisten langskomen: in het
feestelijke Adeste Fideles uit de Five Preludes
for Christmas klinken typische ostinati zoals
Vierne die toepaste in de Finale van zijn Eerste
Symfonie.
Stijlkopieën of niet, het compositorisch talent
van Margreeth de Jong dwingt respect af.
Maar niet altijd zijn componisten de gedroomde
uitvoerenden van hun eigen muziek.
Bekend is het verhaal van Reger, die zelf zijn
moeilijkste orgelwerken überhaupt niet kon
spelen. Is Margreeth de Jong de ideale interpreet
van haar eigen muziek? Het antwoord
is een volmondig ‘ja’. En daarbij mag je als
kanttekening plaatsen, dat veel van haar composities
technisch verre van eenvoudig zijn!
De cd werd ingespeeld op het ‘eigen’ orgel
van Margreeth de Jong in de Nieuwe Kerk van
Middelburg. Het Van Leeuwen-orgel in de kas
van Duyschot is misschien op papier niet het
meest voor de hand liggende orgel om deze
klankwereld te realiseren. Maar toch: De Jong
registreert prachtig en kent het orgel duidelijk
als haar spreekwoordelijke broekzak. Het
instrument beschikt bovendien over een niet
onaanzienlijk tongwerkenpalet van elf stemmen.
Daarbij roepen we nog even in herinnering
dat Bram Beekman in 1975 op ditzelfde
orgel een elpee inspeelde met werken van
Guilmant en Dupré. Het orgel is er dus wel
aan gewend, zou je kunnen zeggen.
De cd sluit af met Psaume 42 pour Choeur et
Orgue. In tegenstelling tot de rest van deze
schijf betreft het hier een live-opname. Gelukkig
is het aantal bijgeluiden minimaal en is
er ook geen applaus na afloop. Opnieuw zijn
de Franse invloeden volop aanwezig; hoewel
haar naam niet in het booklet wordt genoemd
roepen deze klanken herinneringen op aan de
jong gestorven componiste Lili Boulanger.
Voor de toelichting in het booklet tekende
Margreeth de Jongs echtgenoot, de musi
muziek van zijn echtgenote – die hij steevast
met “De Jong” aanduidt – afstandelijk en
analytisch te benaderen, waarbij met geen
woord over hun relatie wordt gerept. Dat
leidt tot een onbedoeld komisch effect bij de
bespreking van de drie kinderliederen. Albert
Clement schrijft hierover: “De Jong droeg
haar drie composities op aan haar eigen drie
kinderen”. Daarbij had Clement toch heus wel
mogen vermelden dat hij de trotse vader van
dit drietal is ...
De opname werd gemaakt door Aad van der
Waal in hoge digitale resolutie en laat niets te
wensen over. Voor liefhebbers van de klankwereld
rondom Dupré en Duruflé is deze cd
een aanrader van de bovenste plank!
Lex Gunnink
Jaar: 2010
Prijs: € 21,50
